W roku 1662 właścicielem Pałacu w Sobkowie był  Aleksander Teodor Lacki, herbu Korczak. Był stolnikiem wielkim koronnym, marszałkiem nadwornym Wielkiego Księstwa Litewskiego (od 1654), krajczym koronnym (1656), podkanclerzym koronnym (1667), generalnym starostą krakowskim (1678). Był on dwukrotnie żonaty: 1’ z Anną Pacówną, 2’ z Katarzyną Komorowską, wdową po Piotrze Samuelu Grudzińskim[1]. Był poetą barokowym, do niedawna mało znanym nam współczesnym, wydawcą najsłynniejszej emblematycznej książki XVII w., Pobożne pragnienia, której staropolskiego przekładu był autorem : [2].


[1] W. Kowalski, Struktura społeczna…, s. 149; J. Wolff, Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386-1795, Kraków 1885, s. 181, 302; Boniecki, t. 13, s. 318; Niesiecki t. 6, s. 2-3; S. Hernst, hasło: Lacki Teodor, PSB t. 15, s. 407-408.

[2] Helikon sarmacki. Wątki i tematy polskiej poezji barokowej, oprac. A. Vincenz, Wrocław 1989, s. 24; Aleksander Teodor Lacki; Pobożne pragnienia, wyd. K. Mrowcewicz, Warszawa 1997.