STAROCHĘCINY
11 09 2011 r.
Sesja popularno-naukowa pt.
Imieniny Stefana Bidzińskiego, fundatora kościoła parafialnego
Kościół p.w. św. Stanisława w Starochęcinach
Organizator
Parafia p.w. św. Stanisława w Starochęcinach, Dariusz Kalina p.o.kierownika OT NID w Kielcach
tekst utworzył i zamieścił
Dariusz Kalina
OT NID
Kielce
Przewidywany przebieg wydarzeń:
godzina 10.00 – Msza Święta w intencji fundatora parafii i kościoła, Mikołaja Sieciesławowicza z rodu Odrowążów, królów polskich, dobrodziejów kościołów, oraz Stefana Bidzińskiego, fundatora murowanej świątyni.
godzina 10.45 – Kościół parafialny p.w. św. Stanisława w Starochęcinach – przygotowane przez Dariusza Kalinę z OT NID w Kielcach
Barokowy kościół pod wezwaniem św. Stanisława w Starochęcinach to jedna z ciekawszych budowli na terenie województwa świętokrzyskiego, utrzymana w stylu tzw. ,,baroku warszawskiego’’. Jak czytamy w Katalogu Sztuki (powiat kielecki), fundacja kościoła niewykluczone, że z zamiarem uczynienia z niej kaplicy grobowej fundatora, miała miejsce w latach 1680-1690, ostatecznie ukończono kościół w 1718 r. Projekt budowli na podstawie formalnych analogii przypisuje się Tylmanowi z Gameren…- co na to fakty?
Okres urzędowania starosty chęcińskiego Stefana Bidzińskiego (21 I 1665 – 4 IV 1703 r.) to okres stabilizacji w życiu społecznym, kulturalnym i gospodarczym Chęcin. Prowadzone zostały prace budowlane przy klasztorze klarysek, franciszkanów, ale również przy zespole dworskim w Podzamczu koło Chęcin. Obecnie prowadzone są badania archeologiczne przy tym, jak się okazało, niezwykle ciekawym obiekcie...
Kim był Stefan Bidziński?
Według autorów spisów Urzędników województwa sandomierskiego XVI-XVIII w. (K. Chłaapowskiego i A. Falniowskiej-Gradowskiej, pod red. A. Gąsiorowskiego, Kórnik 1993), Stefanów Bidzińskich herbu Janina w drugiej połowie XVII stulecia było dwóch. Jeden z nich, syn Marka, był stolnikiem sandomierskim (1662-1665), łowczym wielki koronnym (1697) i starostą chęcińskim.Uzyskał 4 IV 1703 r. zgodę na cesję na rzecz Michała Tymińskiego, którego testamentem spisanym w Szańcu jesienią 1703 r., zrobił egzekutorem swojego testamentu. Zmarł w 1703 roku i pochowany jest zapewne w Bidzinach.
Drugi Stefan Bidziński był synem Jana oraz Zuzanny Chyckiej, rotmistrzem wojsk na Ukrainie (1668), strażnikiem wielkim koronnym (1670-1680), wysławił się dzielnością żołnierską i niepospolitymi zdolnościami wodzowskimi, wzięty do niewoli pod Korsuniem, oswobodzony walczył dalej pod Beresteczkiem (1651), a w bitwie pod Wojniczem ocalił życie hetmanowi Lanckorońskiemu (1655), a Janowi Sobieskiemu pod Cudnowem. W 1672 r. walczył z Tatarami pod Komarnem i przyczynił się do zwycięstwa chocimskiego. Zmarł w 1704 roku.
W tym świetle mocno zastanowić się należy nad przekazaną przez Stronczyńskiego informacją o dworze w Podzamczu i legendą o niewoli arabskiej Stefana Bidzińskiego: Mieszkał tu pomiędzy innymi Bliziński, o którym niesie miejscowe podanie, że będąc wzięty w niewolę turecką za panowania Jana III i tam wraz z jakimś Arabem podobnież niewolnikiem do paszenia koni użyty, namówił Araba do ucieczki z sobą i z nim razem: po gwiazdach się jedynie kierując do Polski się dostał. Wkrótce jednak po przybyciu do Chęcin wierny jego drogi towarzysz, umarł, koń także na którym Bliziński z niewoli się wydobył, długą fatygą znużony zdechł, obudwom tedy kazał na podzamczu usypać mogiły jednemu z ziemi a drugiemu ze 100 korcy owsa, kopce te do dziś dnia są widoczne…
Na spotkanie poświęcone dziedzictwu narodowemu na terenie wsi Starochęciny – serdecznie zapraszamy. Będzie to milowy kamień w poznawaniu dziejów Ziemi Chęcińskiej…
